Quest285

Mango49 is overgegaan in andere handen. Deze fiets heb ik ruim anderhalf jaar in bezit gehad. Op 7 december 2006 heb ik mij op de orderlijst bij velomobiel laten plaatsen voor een nieuwe quest. Ik dacht ergens in het voorjaar van 2009 aan de beurt te zijn, maar reeds op 22 november 2008 was mijn fiets klaar.

Ik kreeg van Ymte (van velomobiel) een paar dagen tevoren bericht dat mijn fiets wat eerder klaar zou zijn. Aangezien het weer niet aantrekkelijk was heb ik het halen van de fiets uitgesteld tot de woensdag erop.

Enige tijd geleden de primo comets aangeschaft. De aanleiding was het scheuren van de wangen van de vredesteins. De primo's gekocht bij de ligfietswinkel te Amsterdam. Voor de winkel staat een questrijder die vlak in de buurt bij het "nemen" van een verkeersdrempel om bij de winkel te geraken, is gekanteld. Een scheur in de bovenkant, vlak naast het oog van de spiegel is het gevolg.
Op weg naar huis maak ik voor het eerst mee dat een wielrenner me bij probeert te houden. We fietsen tegen de wind in die "straf" te noemen is. Ik doe geen poging hem eraf te rijden. Na enkele honderden meters geeft-ie het zelf al op. In rap tempo zie ik hem kleiner worden in mijn spiegel.

Richting oud en nieuw

Mango 49 is bijna 8 maanden in mijn bezit. 3470 km gereden. Dit betekent ruim 430 km per maand. Dat is boven mijn verwachting. Ik schatte in de donkere najaars/wintermaanden minder te fietsen. In november was dat ook het geval, maar in december ben ik weer regelmatig per fiets naar mijn werk gegaan. In 34 weken 56 maal woonwerkfietsen (op een 3 daagse werkweek). 85% van de weggetrapte km's is woonwerk. Allemaal conform mijn verwachtingen. Ondertussen in totaal 2 lekke banden. De laatste was een klapband linksvoor. De wang van de buitenband was gescheurd. Daar wreekt zich ook weer mijn onervarenheid. Ik controleer nu (af en toe) de staat van mijn buitenbanden.
De wintemaanden lenen zich ook om met afdekplaat te rijden. De temperatuur in de Mango blijft daarmee redelijk aangenaam, al koelen de benen bij vorst wel langzaam af. Na een uur is dan weer prima om uit te mogen stappen. Overigens beslaat mijn bril nogal hevig als ik met afdekplaat rij en dan een aantal seconden moet stilstaan...
En net als ieder ander constateer ik dat ik de combinatie bril, regen, tegenliggers en duisternis niet bepaald een gelukkige is. Ieder fietspad zou in ieder geval moeten zijn voorzien van een witte markeringslijn.
Er staan geloof ik weer 3 Quests aangeboeden op ligfietsplaza. Ik heb met de aanschaf van de mango in mei natuurlijk besloten iedere'"oude" velomobiel aan me voorbij te laten gaan. Voor mijn "nieuwe" Quest moet ik nog wel even wachten...nummertje 76.

koorweekend

Haarlo

Vorig weekend was het jaarlijks terugkerend koorweekend. Ons Amsterdams koor verplaatst zich massaal naar Haarlo om daar het weekend dansend, zingend, pratend en wandelend door te brengen. Vorig jaar heb ik de afstand Beverwijk-Haarlo op de taifun afgelegd. (Bruto 10 uur reistijd over 175 km) Dit jaar moest dat in de mango gebeuren.

Vrijdag om 13.15 uur vertrokken, zodat de pont bij Buitenhuizen van 13.40 goed te halen zou zijn. Amsterdam was ook redelijk goed te nemenzodat ik rond 2 uur langs mijn geboortehuisje aan de Gaasp fietste. Probleemloos richting Hilversum, waar het even zoeken was naar de juiste weg richting Baarn. Vndaar via Spakenburg/Bunschoten naar Nijkerk. Ook hier even niet opgelet waardoor ik via voorthuizen richting Apeldoorn ging en niet de iets noordelijker variant. Hier begonnen de problemen. Na bijna 100 km. De lichte stijging die de veluwe met zich meebrengt, heeft een groter effect op het fietsen, dan ik vermoedde. De kilo´s die je omhoog mee moet sjouwen tikken hard aan. Stoempend doorgereden, met alle vermoeiende gevolgen van dien, want in Apeldoorn (18.15 uur) zat ik er al goed doorheen. De schemer die later inviel zorgde ook voor het nodige oponthoud. Bij menig tegenligger moest ik in de remmen om niet het risico te lopen de berm in te geraken.

Na 173 km. kmam ik om 21.15 uur in Haarlo aan. in 8 uur. De km-ers vielen zwaar, maar het aantal was lager dan ik uitgerekend had.
Een paar dagen later nog even de instelling van de wielomtrek van de cat-eye vergeleken met de werkelijkheid. Immers, ik had de versleten continantals verwisseld met de nog in bezit zijnde vredesteins. Wielomtrek was op 144cm ingesteld. De werkelijkheid bleek 149 cm. Daar zat ´m het verschil.
Na 2 korte nachten begon ik zondag rond 11 uur aan de terugrit. Redelijk voorspoedig kwam ik tegen kwart voor 7 aan in Beverwijk. Onderweg mijn eerste lekke band (achter) gehad bij Baarn. Dit levert een gemiddelde op van tegen de 23 km/uur. Reken ik netto reistijd, dan mag ik de lekke band en het wachten op de pont erafhalen. Reken ik het oponthoud in Amsterdam mee, vanwege wegwerkzaamheden, dan is 7 uur netto redelijk. Dat betekent 25 km/uur. Nog niet bijzonder.

woon-werk

Na 4 maanden de mango bereden te hebben is het tijd voor een klein overzicht.
1735 km gereden, ruim 430 km per maand. Nog niet lek gereden, terwijl de oude bandjes er nog steeds op zitten. Bij de overname in mei constateerde ik dat deze hun beste tijd wel gehad hadden...
Ik rijd voornamelijk woon-werk kilometers. ongeveer 1430 km van de 1735. ruim 80%. Dat heeft ook te maken met mijn gewoonte (en die van mijn vrouw) om op zondagmorgen in de duinen te gaan hardlopen. Anders zou het aantal toertochtjes wel hoger zijn geweest.
Het woon-werk fietsen bevalt goed. Ondanks de beperkingen die eraan vast zitten, befiets ik vnl. het fietspad. Mijn ervaring is dat dit toch ontspannender is dan te fietsen op de weg waar je een opgejaagd gevoel kunt hebben met (toeterende) auto's achter je. Ik registreer de gereden kilometers wel, de tijd boeit me minder. Een enkele keer let ik op de gereden minuten. 52 minuten is mijn snelste tijd. Meestal doe ik er zo'n 56-58 minuten over om tussen Beverwijk en Heerhugowaard te pendelen (enkele reis 26,5 km). Kruissnelheid bedraagt zo'n 34 km/uur.
Bij 58 minuten reistijd blijft er gemiddeld dan 30 km/uur 'over'. Gegeven het parcours dat ik af moet leggen is dat redelijk. (6 stoplichten, 2 stukjes woonerf, een handvol krappe, scherpe bochten en 2 drukke, vervelende oversteken)

8 juli
Gisteren mijn nieuwe pomp uitgeprobeerd. Wel even wennen als je niet zoveel gewend bent. Er zit zo 4,5 bar in je banden. Volgens de ervaringen van andere rijders zou 6 bar moeten kunnen. Eerst met 4,5 eens een ritje rijden. Met stevige bries mee kom ik tot een piek van 53km/uur. Da´s in ieder geval harder dan ik ooit gereden heb. Al moet ik bekennen dat ik eigelijk nog niet veel pogingen heb ondernomen om te onderzoeken welke snelheid ik uit de mango kan krijgen.

regen
27 juni. Om en nabij de 750 km gefietst. Vorige week voor het eerst langdurig in de regen. Ik heb een pet op (normaal tegen de zon) die wel het nodige water uit mijn gezicht houdt, maar eigelijk zoek ik iets met een langere klep van voren. Maar eens kijken.
Ben nu een paar maal een Quest tegengekomen. In Alkmaar, bij de nieuwe Schermerweg, waar de N242 wordt vernieuwd. Een pas nieuwe Quest (uit Schoorldam). Het fietspad is ondertussen vernieuwd langs het water, dat rijdt nu erg aangenaam. Enige tijd geleden werden de fietsers, tijdens de asfalteringswerkzaamheden aan dat fietspad, over het nieuwe (toekomstige) traject van de autoweg (N242) gevoerd. Je rijdt dan over nieuw asfalt over een vier-baansweg. Nieuwe lantaarnpalen, geen remsporen... en je kan een moment fietsen op zo´n weg zonder auto´s.... het lijken wel visioenen. Helaas, geen camera mee.
Een vermeldenswaardig ritje nog. Op een zonnige zondagavond naar Krommeniedijk. Een heel plezierig ritje, vlakbij eigenlijk van mijn woning, maar uit de gebruikelijke richting, dus ik kom er (te) weinig. Ik heb me voorgenomen (ook)meer richting/door de Zaanstreek te fietsen. Ik heb wel meer gelezen over de schrikreactie van paarden bij nadering van een velomobiel. Dat was die zondag avond ook aan de orde. Het beest, dat ik tegemoet kwam, maakte imponerend ogende zijwaartse bewegingen. Ik stond al stil, maar de berijdster moest afstappen om het schichtige, bange dier langs mijn Mango te loodsen.


boven de 45
11 juni. Zo´n 550 km afgelegd. Mijn veronderstelling is om ongeveer 5000 km per jaar te fietsen. 2 maal per week woon-werk is ruim 100. Per maand zou dit al de 400/450 km opleveren die ik nodig heb om de totaalafstand te halen. Deze inschatting lijkt me dus niet overdreven ambitieus. Momenteel gaan de meeste ritjes ook naar mijn werk. Toertochtjes rij ik nog niet veel. Heeft ook te maken met het patroon om op zondagmorgen hard te lopen met mijn vrouw. Na een uur zit dan de sportieve plicht voor de dag er wel weer op.
Vermeldenswaard is nog de snelheid afgelopen donderdag. Tussen Limmen en Uitgeest reed ik continu zo´n 43 per uur. Piek van 46km. Had ik nog niet eerder gedaan, vandaar.


keuze in verkeer
Momenteel (25 mei) heb ik 320 km gereden met de velomobiel, waaronder 4 maal woon-werk. Deze afstand bedraagt zo´n 26,7 km volgens de teller. Daar zal nog wel iets verandering in komen. De werkzaamheden aan de N242 rond Alkmaar zorgen ervoor dat (delen van) fietspaden voor kortere of langere tijd zijn afgesloten. Met mijn challenge taifun nam ik meestal onder bij de leeghwaterbrug de fietstrap. Die optie is nu vervallen en moet ik enkele honderden meters meer fietsen. Uit het zuiden komend, zal ik in de toekomst de Bestevaerstraat kunnen vervolgen en onder het viaduct (dat momenteel gebouwd wordt) door kunnen fietsen. Er komt een fietspad naast de weg, maar mooier en ongetwijfeld veel sneller is het dan om gewoon op de weg te blijven.
De keuze tussen fietspad of weg is een moeilijke soms. Langzaam maar zeker rij ik toch wat meer op de weg. De geesterweg door Uitgeest is zo´n voorbeeld. Ik kom onder het spoor door via het fietserstunneltje en langs de kinderboerderij. Daar ligt een redelijk fietspad, maar dat eindigt. Je moet naar de overkant van de weg voor het doorgaande fietspad richting Akersloot. De keuze voor de weg is veiliger, omdat de weg vanuit de zijstraten veel beter zichtbaar is dan het fietspad. En de weg is ook sneller. Neem nu alleen het fietspad bij het kruisen van de Molenwerf. Daar moet je 4 haakse bochten kort op elkaar maken om ´gewoon´ rechtdoor te kunnen. Maar uiteindelijk is het gewoon anticiperen op de situatie. Ik heb trouwens ook een kopie van het verkeersreglement aan boord, waaruit blijkt dat ´we´ de keuze hebben tussen fietspad of weg. Je zou het de automobilist toe willen wapperen die riep: ´rij waar je hoort´.

garage aanpassen
Op 4 mei heb ik voor de mango een eigen hok gemaakt. In de garage staat de fiets nu zo opgeborgen dat de overige fietsen (van de rest van het gezin) er niet tegen kunnen vallen. De mango heeft ook een dak boven het hoofd waarop dan weer van alles gestald kan worden. Het ruimteverlies blijft dus beperkt.
Aan de fiets zelf heb ik niet veel gedaan. Het stoeltje heb ik eruitgenomen en gewijzigd om zo ver mogelijk naar voren te zitten, om de schouderpartij iets meer ruimte te geven. Het verschil is marginaal. De trapas heb ik nog een paar centimeter naar voren versteld. Voorlopig hou ik het hier even op. Eerst maar eens een poosje wennen.
De eerste wat serieuze rit is op 5 mei. Het ritje gaat van Beverwijk naar Heiloo. Even bij mijn moeder langs. Mijn 85-jarige moeder ziet er een klomp in. Op de terugweg, tussen Limmen en Uitgeest heb ik de wind redelijk schuin van achter. Ik besluit eens een paar kilometer flink vaart te maken. Dit leidt tot een snelheid van 40-41 km per uur. Dat stemt me op dat moment tevreden.

aanschaf mango 49
1 mei 2007 heb ik mango 49 overgenomen van Henri van der Wal.
Met een peugeot 307 ben ik naar Zaltbommel gereden. De passagiersstoel had ik losgeschroefd van de rail waardoor deze nog meer naar voren kon worden geschoven. Met behulp van een meetlint meende ik dat voldoende ruimte aanwezig was om eventueel de Mango te vervoeren. Eventueel, want de koop was nog niet gesloten. Overigens was dat wel mijn bedoeling. Sinds oktober 2006 verdiep ik mij in het fenomeen velomobiel. Op 7 december heb ik me op de orderlijst van velomobiel laten plaatsen om "ooit" een quest geleverd te krijgen. De wetenschap van de lange wachttijd bracht me ertoe uit te kijken naar een fiets om de periode te overbruggen. Zo heb ik via ligfietsplaza een aantal velomobielen in de verkoop langs zien trekken. Zo ook mango 49.
Omdat verkoper Henri in mei zijn nieuwe quest zou krijgen, meende ik toch zeker tot eind maart de tijd te hebben om te bieden. Dat bleek een misvatting, want ergens half maart bleek dat er niet meer geboden kon worden. Restte mij niets dan nog een felicitatiemailtje aan Henri te schrijven, we hadden immers al enige malen gemaild om informatie uit te wisselen, ter afsluiting van ons contact. De aspirant koper bleek zich echter teruggetrokken te hebben en zodoende kwam de mango toch weer in het vizier. Dit leidde tot kijken, rijden en kopen van Mango49. 9052 km op de teller.